Onze wijk is een monumentje rijker. Zaterdag worden de letters onthuld die ruim veertig jaar bij het voormalige verpleeghuis De Herven stonden. Een terugblik op dat instituut.    

Verpleeghuis De Herven in 1973, rondom is het nog helemaal leeg. foto J.M. Wetselaar

In maart 1964 zet de heer Nollen van de Sint Jozef Stichting zich aan de Oranje Nassaulaan eens goed achter zijn bureau. Hij stelt een belangrijke brief op aan het gemeentebestuur in Den Bosch. Zijn stichting wil een verpleeghuis oprichten en heeft daarvoor grond nodig. Hij noemt enkele percelen en vermeldt dat zij bereid zijn 30 gulden per vierkante meter te betalen. Het verpleeghuis dat de Sint Jozef Stichting voor ogen heeft is bedoeld voor ‘demente bejaarden’. Gezien de vergrijzing is enige voortgang wel geboden. Het is wellicht maar goed dat Nollen toen niet wist dat het bejaardengesticht zoals de gemeente het regelmatig omschrijft, nog zeven jaar op zich zou laten wachten.

Eigenlijk wilde de stichting op Zuid of West kopen, maar dat ziet de gemeente niet zitten. Die heeft nog wel een mooi stuk op het oog, in Noord. Het ‘bejaardengesticht’ zoals de gemeente in een brief van januari 1965 schrijft kan prima op een perceel tussen de Vliedsche Wetering en de Hervendijk komen. Daar staat op een paar boerderijen na, nog helemaal niks. De grond is nog in handen van boer J. van Amstel die aan Herven 54 woont, daar waar nu restaurant d’n Boerderij zetelt. Boer Van Amstel wil zijn grond best verkopen aan de gemeente maar ruikt ook een goede prijs. De stichting is in 1966 bereid voor een perceel van 2,5 hectare 40 gulden per vierkante meter te betalen aan de gemeente. De keiharde onderhandelingen duren tot februari 1968. Die zomer beslissen burgemeester en wethouders en de gemeenteraad dat de grond verkocht wordt aan de nieuwe Stichting Verpleeghuis De Herven. Op 30 december 1968 passeert bij de notaris de akte voor 23.910 vierkante meter. Met 40 gulden de vierkante meter komt de totale koopprijs op 956.400 gulden.

Een luchtfoto van verpleeghuis De Herven, met middenonder op de foto, op het gras rechts naast het voetpad de steen met de letters De Herven.

De bouwwerkzaamheden kunnen starten in het compleet lege gebied ten westen van de spoorlijn. Er zijn zelfs geen wegen dus moet er nabij het toenmalige KNVB-gebouw  aan de andere kant van het spoor een provisorische overweg gemaakt worden. De gemeente legt speciaal voor de bouw van verpleeghuis De Herven een ontsluitingsweg aan en verhoogt het bouwterrein. Hiervoor is 55.000 kuub zand nodig. De gemeente is wel bang dat het wegdek van de Hervendijk ernstig beschadigd zal raken door het vele bouwverkeer. De dijk is daar niet op berekend.

Vanaf 1969 zag men in de lege vlakte graafwerkzaamheden. Er wordt flink gebouwd in het niemandsland. Het bejaardengesticht verrijst. Uit die begintijd zijn er foto’s van een lege vlakte met opdoemend het 6 verdiepingen hoge gebouw.

In 1971 werft de stichting via advertenties in het Brabants Dagblad en de Volkskrant personeel. ‘De Herven is een modern verpleeghuis voor psychisch gestoorde bejaarden’, aldus omschrijft het bestuur de instelling. Modern was het voor die tijd zeker. De insteek was dat de patiënten en hun familie er een zo normaal mogelijk leven moesten hebben. Zo hanteerde De Herven geen bezoekuren, net als thuis moest je gewoon te allen tijde bij vader of moeder op bezoek kunnen. Ten behoeve van het bezoek was er een bezoekersrestaurant met bar en biljart, om een gezellige sfeer te creëren. De wanden waren niet wit maar hadden vriendelijke kleuren. Voor de patiënten, later bewoners genoemd was er een uitgebreide dagbehandeling met veel bezigheidstherapie. En het verplegend personeel droeg ook geen traditionele schorten, maar zoals de krant schreef: sportieve broekpakken.

Een van de verzorgenden in 1971 met de moderne bedrijfskleding, geen verpleegstersuniform maar een ‘sportief broekpak’. foto uit Brabants Dagblad.

Op 1 september 1971 arriveerde de eerste bewoner aan de Bruistensingel 7. Het verpleeghuis was berekend op 150 bedden. In 1997 waren er, bewoners en mensen voor dagbehandeling bij elkaar geteld, ruim 200. De Herven was een van de eerste instellingen waar dagbehandeling plaatsvond. In dat jaar had men 300 medewerkers in dienst (veel parttime) en zo’n honderd vrijwilligers waaronder uit De Herven die meehielpen. Op de crèche zaten rond de honderd kinderen.

Die crèche was ook een van de moderniteiten. In 1981 ging kinderopvang ’t Herfje van start. Een aantal personeelsleden was zwanger maar wilde best blijven werken. Of men niet op elkaars kinderen kon passen? De directie had er wel oren naar, want ook toentertijd was zorgpersoneel niet gemakkelijk te krijgen. Boven in het gebouw, op de zesde verdieping startte Ria van de Veerdonk de professioneel gerunde crèche. In 1992 kwam er een leidster bij en later mochten ook externe kinderen komen. Dat betekende dat met name van bewoners van nabijgelegen wijk De Herven, kinderen in het verpleeghuis naar de crèche gingen.

De Herven raakte in de loop der jaren verouderd en als onderdeel van zorginstelling Vivent, werd op Coudewater in Rosmalen een nieuw pand in gebruik genomen. In de zomer van 2014 maakte de slopershamer korte metten met het pand aan de Bruistensingel 7.

In 1998 werd bij De Herven een buitenterras aangelegd.